Selam CS'ciler.Hadi yine iyiyiz,geldi bir haftasonu daha.Haftasonlari icin mi yasiyoruz yoksa?
Sali gunu benim calismadigim gunumdu.Ne zamandir aklimda olan bir isi daha hallettim.Ne mi o is?Makinemde ne zamandir bekleyen fotograflari bilgisayarima yuklemek.
O kadar gozumde buyuyordu ki bu is, anlatamam.Ne zamandir dedigim gibi,IPhone geldiginden beri benim yavaslayan bilgisayarim,agir gelmeye baslayan makinem raflara yerlestiler.Makinem 8 yasina girecek bu yil,bilgisayar da bir o kadar sanirim.Ikisine de sahip olana kadar ne diller,ne paralar dokuldu.Ne kadar cok istedim.Aradan yillar gecti,Sibel artik ikisine de geri don demeye basladim ama tembellik izin vermedi.
Haksiz da degilim hani,cirttt diye foto editle,blog yaz telefonda,Turk alfabesi de bonus yanina.Telefonun bu kolayligi varken,gel de ac diger iki makineyi.Cabukluk kazanalim derken,ne kayiplar veriyoruz halbuki.Aynilasma hep bu cabukluktan olmuyor mu?
Velhasil makineden bir dolu ani cikti,en son gecen Mayis ayinda Trabzon'da Defne'm cekmis bir dolu kare.Insan basilmis fotolara bakarkenki gibi duygulaniyor sanki karsisinda gorunce.
Gecen sene kendime makinemi kullanma sozu vermis,tutamamistim.Kendime kizinca yine,aldim yeniden makinemi elime,onume ne geldiyse cekeyim dedim.Zaten cok iyi bilmedigim makinemi,iyice kullanmayi unutmusum.Sonra da,aklima FuF'umu bu karelerle yapmak dustu,degisiklik olsun diye:)
Basliyayim o zaman....
Pek sosyal,pek cabuk gecen haftaya...
Annemin aldigi bu narciklara.Kac sene oldu gondereli,ilk defa iclerine cicek koymak geldi aklima.Bu vesile ile kocaman cicek demetlerine mutesekkirim;hepsi olene dek,iclerinden mini mini kurtarip,boyle kucuk arajmanlar yapiyorum:)
Annemin yine yillar once ordugu mavi diz battaniyesine:) Sokulmeye basladi,atmaya kiyamiyorum.Inceldigi yerden kopsun,belki o zaman atarim....
Artik,her yil hic sasmadan acan orkidelerime:) Bir sari orkide hayalim var:) Sanirim annemlesiyorum:) Ne zamandir sariya bir sempatim var yillar sonra:)
Uzak denizlere dalip,cikardigi tasi hediye edene....
Evi mis gibi kokutan guzel siseli kokulara...
Bu minik patilerin sahibi Fred'ime....Kopekler icin denilenler az bile...
Ne zamandir istedigim mumlugu,yardim kurulusunda bulabilme luksune.Tamamen tesaduf,girip de ciktigim,vitrinde yeniden gorunce geri donup aldigim £1.50'lik mutluluk.Hem de mavi.Soz telefonla renkli fotosunu da cekerim bir gun:)
Sagliga,mutluluga,beni saran dostlara,bu aralar zorla gitsem de isime cokkkkkk mutesekkirim.Hepinize sahane bir haftasonu dilerim....
No comments:
Post a Comment